سلام دوستان من رضا نوری هستم در این مقاله می خواهیم به اصول کادربندی در عکاسی بپردازم. ترکیب بندی یا کمپوزیسیون در عکاسی یعنی مکان یابی سوژه در کادر عکاسی که تصویر نهایی را شکل می‌دهند. ما می‌توانیم با جابجا شدن، زوم کردن، تغییر لنز ترکیب بندی عکس را تغییر بدیم . اگر بخواهیم به فلسفه انواع ترکیب بندی بپردازیم و توضیح دهیم که آیا ترکیب بندی قوانین از پیش تعیین شده دارد یا خیر؟ و یا منشاء آن کجاست؟ باید بگوییم که به غیر از تعدادی قوانین ثابت و کلی هیچ قانون مشخص وجود نداشته و ندارد. در واقع این قوانین با مطالعه تاریخ زیبایی شناسی و تاریخ هنر در آثار هنرمندان معتبر و مشهور دیدگاه آنها که در آثار به کار بردند و قوانین و ترکیب بندی را دستخوش تکامل و تغییرات و بهبود کرده اند. ترکیب بندی علاوه بر اینکه یک هنر هست یک علم  هم است. به همین دلیل چیزی نیست که بتوان، رابطه بین دیافراگم و سرعت شاتر  آن را آموزش داد از این جهت می تواند خیلی پیچیده و دشوار باشد.

ورودی اشتباه ، خروجی اشتباه می دهد یک ضرب المثل قدیمی در برنامه نویسی کامپیوتر است که در مورد عکاسی نیز صدق می کند هدف در کادربندی، برجسته کردن و هدایت چشم بینندگان به‌ سوی سوژه است اگر سوژه شما به اندازه کافی خوب نباشد، حتی یک ترکیب بندی بی عیب و نقص نیز تفاوت چندانی ایجاد نمی کند. یک گل رز را خیلی ها دیدن و نمی تواند یک سوژه خوب برای عکاسی باشد مگر اینکه با کادربندی بتوان زاویه جدید از زیبایی گل را نمایش داد.

شما در صورتی که گران‌قیمت‌ترین و بهترین دوربین‌های سونی یا نیکون و کنون را هم داشته باشید، در صورتی که اصول ترکیب‌بندی عکس را ندانید، عکسی که می‌گیرید فقط یک تصویر ساده خواهد بود. در عین حال می‌توانید با استفاده از ترکیب بندی ، با یک گوشی با عمر ده سال عکس‌های هنری خیلی خوبی بگیرید. ترکیب بندی در عکاسی است که باعث خلق یک عکس می‌شود.

1) قانون یک سوم

احتمالا اگر هر مطلبی درباره کادربندی در اینترنت پیدا کنید اولین نکته اش قانون یک سوم است چون بهترین تکنیک ها و البته ساده ترین برای شروع یادگیری ترکیب بندی هست قانون یک سوم هست بهترین راه برای استفاده از این قانون اینه که با رفتن به قسمت تنظیمات دوربین یا موبایل  و خطوط راهنما رو روشن کنید این خطوط نقش اصلی توی قانون یک سوم ایفا می کنند.

ایده این قانون این هست که المان های مهم صحنه در طول یک یا چند خط یا جایی که خطوط همدیگر رو قطع می کنند باید قرار بگیرند به طول طبیعی ما دوست داریم که سوژه اصلی مون وسط تصویر باشد ولی الزاما وسط تصویر بودن سوژه  نمی تواند به معنی خوب بودن کادر بندی عکس باشد.

وقتی برای اولین بار یک تصویر رو می بینیم نقاط زیادی هست که می تونید برای شروع نگاه کردن از اون شروع کنید وقتی که سوژه اصلی ما روی یک از این نقاط باشد به مخاطب می گوییم که  اینجا برای نگاه کردن شروع کن! شبیه به نقشه راه برای دیدن بقیه تصاویر است.

پیشنهاد :

3) قرار دادن چشم بر روی خط تقارن

خیلی از وقت ها زمانی که داریم عکس پرتره می گیریم ، دوست داریم که سوژه در عکس به گونه ای باشد که انگار دارد بیننده را نگاه می کند. برای این کار باید چشم غالب سوژه همان چشمی که به دوربین نزدیکتر هست رو دقیقا روی خط وسط کادر قرار بدیم این تکنیک از اون تکنیک هایی هست که از نقاشی وارد عکاسی شده و توی خیلی از نقاشی های پرتره میشه این رو دید

کادربندی به ما کمک می کند که صرف نظر از سبک عکاسی و سوژه‌ای که دارید عکس‌های بهتری بگیرید.

پیشنهاد

در عکاسی پرتره متقارن، از سوژه بخواهید رو به یک سمت تصویر نگاه کند. این موضوع برخی از اوقات باعث افزودن حس رمز آلود بودن به تصویر می‌شود و یک عکس بهتر خواهد بود.

پیشنهاد

5) خطوط هدایتگر

خطوط در ترکیب بندی عکسها از اهمیت بالایی برخوردارند.این عنصر مهم در ترکیب بندی کمک می کند عکسهایی جذاب و داینامیک خلق کنید.گاهی اوقات بطور مشهودی در عکس دیده می شوند و گاهی با کمترین حضور بیشترین تاثیر را در انتقال مفهوم به عهده دارند. عناصر مختلف در هنر و مفاهیم روانشناسی مختلفی دارند، خطوط هم از این قاعده مستثنی نیست که در ادامه بطور خلاصه به مفهوم هر کدام می پردازیم:

خطوط افقی: خطوط افقی مفهوم تعادل، آرامش و سکوت را به بیننده القا می کنند.

خطوط عمودی: خطوط عمودی محکم و قدرتمند تعبیر شده و ثبات و استحکام را نشان می دهند.

خطوط مورب: این خطوط هدایت کننده نگاه بوده و حرکت و پویایی را نشان می دهند. خطوط مورب به شکل جالبی به عکسها عمق می دهند.

خطوط منحنی: خطوط منحنی جذاب هستند و به آرامی حرکت چشم را به سمت خود می کشاند. این خطوط در عکسها حس آرامش را القاء می کنند.

خطوط زیگزاگ: خطوط منحنیِ شکسته یا زیگزاگ نشان دهنده هیجان، خشم و انرژی متمرکز هستند.

خطوط نازک: خطوط نازک القاء کننده ظرافت، حساسیت و شکنندگی است.

خطوط ضخیم: خطوط ضخیم پایداری، استحکام و قدرت را نشان می دهند.

وقتی به تصویر نگاه می‌کنیم، چشم‌های ما به طور طبیعی به سمت خطوط درون آن کشیده می‌شوند و ما تمایل داریم که خطوط رو دنبال کنیم تا ببینیم که به کجا می‌روند . هر چیزی مثل مسیرها، دیوارها و خط های حاصل از تکنیک لانگ اسپوژر هر خطی در تصویر رو می تواند به عنوان خطوط هدایت گر استفاده شود. خطوط غیر واقعی در اصل خطوط ذهنی هستند که در ذهن ما شکل می‌گیرند و در واقعیت وجود ندارند. مثلاً پرواز تعدادی پرنده پشت سر هم با وجود فاصله بین آن‌ ها، نمونه‌ های از خطوط غیر واقعی است. نوع دیگر این خطوط که بسیار در بهترین تکنیک ‌های ترکیب ‌بندی تصویری استفاده می‌ شود خط ذهنی است. خط ذهنی از اتصال و ارتباط ذهنی بین عناصری که در یک‌ جهت قرار دارند، در ذهن مخاطب شکل می‌گیرد.

پیشنهاد 

6) الگو و پترن

الگوهایی که ساخت بشر در نماها، کاشی ها، کفپوش ها و تزئین دیوارها تا پترن ها و الگوهایی که بصورت طبیعی در طبیعت مانند گلها، بافت تنه درختان، کوه ها، دریا ها می تواند تاثیر زیادی در دلنشین شدن در عکس داشته باشند. البته  بافت ها و الگوهای نامنظم  هم از نظر جذابیت بصری چیزی از بافت های منظم ندارند. بافت‌هایی همچون پوست درخت یا حتی بافت خیابان‌های فرسوده از این قبیل هستند. الگوی منظمی در کار نیست یکی از بهترین انواع بافت ها برای مناظر طبیعی بافت های تکرار شده در کویر و یا ترک های زمین های خشک هستند.

ترکیب خوب به معنای اشتباه کمتر است.

8) ترکیب بندی قطری مثلثی

هنرمندان بسیاری بر این باورند که مثلث ها و خطوط مورب باعث جنب و جوش و پویایی بیشتر تصویر و ترکیب بندی در عکاسی می شوند. و اما منظور ما از جنب و جوش و پویایی چیست؟ واژه پویایی در تصویری ثابت کمی گیج کننده است اما اگر بخواهیم اون را تشریح کنیم، باید گفت که خطوط مورب دقیقا عکس خطوط عمودی و افقی نقش آفرینی می کنند و به این دلیل که خطوط عمودی و افقی قالبا ایستایی و ثبات را به تصویر می کشند، خطوط مورب و اشکالی همچون مثلث تصویر را پویا و در حرکت نشان می دهند. به عنوان مثال در صورتی که فردی روی سطحی افقی کاملا عمودی و قائم به زمین ایستاده باشد، در نگاه مخاطب اون در نهایت تعادل و پایداری تصور می شود. در حالی که اگر متمایل به سمتی ایستاده باشد و یا روی سطحی ناصاف و شیب دار ایستاده باشد حس مخاطبان حسی ناپایدار خواهد بود. این عدم ثبات و سکون باعث نوعی داینامیک و پویایی در آن تصویر می شود. نکته دیگر در مورد خطوط مورب این است که که انسان ها در زندگی روزمره بیشتر با خطوط صاف عمودی و افقی سر و کار داشته و کمتر خطوط مورب در اطراف ما وجود دارد و همین عدم عادت در دیدن خطوط مورب باعث حس ناپایداری می شود. تشکیل مثلث توسط خطوط مورب به حس بیشتر می کند و باعث نوعی پویایی و حرکت در تصویر و ترکیب بندی در عکاسی خواهد شد.البته نیاز نیست که به دنبال مثلث واقعی بگردید. تنها چیزی که به آن نیاز دارید سه نقطه بصری است که به فرم مثلث کنار همدیگر قرار دارند. مثلث تخیلی شما ممکن است حتی از کادر هم بیرون بزند ولی اصلا نیازی نیست که نگران این موضوع باشید تخیل بیننده این نقاط را به یکدیگر وصل می‌کند.

در صورتی که قرار باشد یک نکته کلی را از این تکنیک‌های ترکیب بندی در عکاسی یاد بگیرید، این نکته خواهد بود که باید آهسته‌تر عمل کنید. به عکسی که می‌خواهید مخاطب به آن نگاه کند فکر کنید و به حرکت چشم‌های آن‌ها فکر کنید.

پیشنهاد

10) قانون فرد ها

در دنیای عکاسی، چیزهای عجیب زیاد هست این یکی از اونهاست. این قانون می گوید که اگر تعداد فرد از سوژه ها در یک تصویر وجود داشته باشد، عکس جذابیت بصری بیشتری خواهد داشت. این نظریه تعداد زوج عناصر در یک صحنه را عامل حواس پرتی می داند، و بیننده نمی داند روی کدام سوژه تمرکز کند. البته اگر شما چهار فرزند داشته باشید چه؟ چگونه تصمیم می گیرید که کدام یک در عکس نباشد؟

ترکیب بندی در بیشتر انواع عکاسی، “هنر حذف کردن” است.

پیشنهاد

11) استفاده از خط افق در عکس

زمانی که سوژه ما در پیش زمینه یا جلو تصویر هست می تونیم خط افق را در بالای سوژه قرار می دهیم. یعنی تا حدودی زاویه دوربین رو بالاتر ببریم .از این تکنیک می‌توانید برای ایجاد حس عمق  و کشاندن مخاطب به داخل عکس استفاده کنید. مخاطب احساس کند در حال نگاه کردن به یک فضای گستره و زیاد هست. هرچقدر خط افق در کادر تصویر شما در ارتفاع بالاتری قرار داشته باشد تاثیر آن دراماتیک‌تر خواهد بود

در صورتی که می‌خواهید روی آسمان تمرکز کنید از این تکنیک برای ترکیب بندی استفاده کنید. از این تکنیک می‌توانید برای نشان دادن عظمت آسمان و یا کوچک بودن سوژه خودتان استفاده کنید.

پیشنهاد

می‌توانید از قانون یک سوم برای تعیین محل قرارگیری خط افق استفاده کنید اما الزامی در این کار نیست.

12) استفاده از نسبت طلایی

بریم سراغ یک عدد شگفت انگیز به نام نسبت طلایی یا نسبت الهی ! روش های زیادی برای تعریف و شناخت این نسبت وجود دارد اما ساده ترین تعریف برای اینکه نسبت دو عدد (عدد بزرگ به کوچک) به یکدیگر به عدد 1,618033 برسد.

غیر از دو عدد اول که یک هستند، اعداد بعدی از جمع دو عدد قبلی خود بدست می‌آیند. اولین اعداد این سری عبارت‌اند از

۰، ۱، ۱، ۲، ۳، ۵، ۸، ۱۳، ۲۱، ۳۴، ۵۵، ۸۹، ۱۴۴، ۲۳۳، ۳۷۷، ۶۱۰، ۹۸۷، ۱۵۹۷، ۲۵۸۴، ۴۱۸۱، ۶۷۶

حالا بریم سراغ مارپیچ طلایی اگر مستطیل های طلایی رو کنار هم دیگه بچینیم و از میان آنها یک کمان رد کنیم به مارپیچ طلایی می رسیم. جالب اینکه در طبیعت صدف ها و یا فرم گلبرگ ها، گردباد ها کهکشهان ها همه از مارپیچ طلایی پیرویی می کنند

یکی از ابزارهای ترکیب بندی عکس برای هدایت چشم بیننده به نقطه مورد نظر عکاس، مارپیچ طلایی است. اگر نقطه کانونی  را در کوچکترین قسمت مارپیچ قرار دهید، چشم به طور طبیعی در بقیه تصویر جریان می یابد.

پیشنهاد

یک اعتراف من تا حالا هدفمند عکسی را با استفاده از مارپیچ طلایی نگرفته ام . وقتی که به عکس هایم دوباره نگاه می کنم ، توی بعضی وقت ها تصادفا از این روش استفاده کرده ام. ولی خب با تمرین قعطا میشه هدفمندتر از این رو استفاده کرد.

13) زاویه دوربین، محل دوربین

بیشتر عکس ها هم سطح چشم گرفته می شوند. در مورد من ، این فاصله به سختی 1.8 متر است ! گرفتن عکس از خیلی بالا و یا خیلی پایین می تواند شیوه ای برای خلق یک ترکیب بندی جالب تر و بدیع از یک سوژه آشنا باشد. جذابت عکس ها و فیلم هایی که با هلی شات گرفته شده به دلیل تغییر زاویه دید و گرفتن عکس و فیلم از زاویه است که برای مخاطب نا آشناست. گاهی اوقات برای پیدا کردن نقطه مناسب باید از یک کوه بالا برید تا در محل درست قرار بگیرید.

در مورد عکاسی یا فیلمی زمانی که  زاویه دوربین از بالا به پایین هست می خواهیم یک جوری احساس ضعف رو در فرد ایجاد کنیم و برعکس زمانی که زاویه دوربین از پایین به بالا هست احساس قدرت و تسلط  رو در اون فرد ایجاد می کنیم.

پیشنهاد

این تکنیک در عکاسی منظره و فضاهای شهری هم نتایج جالبی همراه دارد.

14) اندازه سوژه

بریم سراغ تاثیر اندازه ها در کادر بندی ! اگر یک شی فضای زیادی از کادر رو پر کند باعث می شود که در نظر مخاطب مهم تر جلوه کند و تمام تمرکز مخاطب رو بگیرد وقتی چیزی در کادر کوچیک باشد در ذهن ما هم اهمیتش کمتر می شود وقتی ما سوژه در یک کادر باز قرار میدیم مثل این می می ماند که می خواهیم یک جوری اون رو بی اهمیت در نظر بگیریم یا حتی می شود از اندازه سوژه برای نشان دادن حالات روحی هم استفاده کرد مثلا اگر روی اوضاع مسط نیست و اون رو در لانگ شات نشان بدیم ولی وقتی همان شخص رو در کادر میدون شات یا کلوز آپ قرار می دیم باعث می شود که این حس به وجود بیاد که سوژه روی اوضاع کنترل بیشتری دارد و همچنین اهمیت بیشتری برای ما هم دارد.

15) قانون فضا

قانون فضا در رابطه با جهتی است که سوژه در تصویر شما در حرکت اند یا به آن نگاه می کنند. به عنوان مثال اگر شما از یک ماشین در حال حرکت عکس می گیرید، بهتر است که جلوی ماشین فضای بیشتری نسبت به پشت آن باشد. ببیننده به طور ذهنی تصور می کنید که ماشین در حال حرکت به سمت این فضا در امتداد جاده است. در مورد اشخاص هم همین طوره مثلا زمانی که فردی دارد مصاحبه می کند فضای رو به روش بیشتر باید باشد تا حس انتقال رو به مخاطب بدهد. در ادامه این قانون میگه که ما تمایل ناخودآگاهی داریم که در جهتی که سوژه به سمت آن قرار دارد نگاه کنیم.

پیشنهاد

البته به صورت همزمان هم میشه از قانون یک سوم استفاده کرد.

پیشنهاد

ولی درباره من چون خیلی از فیلم ها و عکس ها که دیدم هنرمند انگلیسی زبان بوده و از چپ به راست حرکت رو دیدم برای خودم تصاویر چپ به راست تفسیر میشود و معمولا هم تو فیلم برداری و کلیپ ها از چپ به راست استفاده می کنم ولی اگر تصور می کنید که تصاویر برای شما از راست به چپ تفسیر میشود می تونید طبق نظر خودتون عمل برید

لنزهای زوم که امکان تغییر فاصله کانونی را در اختیار قرار می دهند ابزار مهمی برای انتخاب کادر مناسب و متوازن است.

17) فضای منفی

فضایی که سوژه اصلی در عکس احاطه می کند را فضای منفی و خود سوژه بعنوان فضای مثبت معرفی می شود. در واقع فضای منفی ناحیه در برگیرنده اطراف سوژه است . فضای مثبت بخشی از عکس است که توجه را به خود جلب می کند. مناطقی که وزن بصری قابل توجهی دارند معمولاً فضای مثبت دارند. تعادل در عکسها رابطه مستقیمی با تناسب فضاهای منفی و مثبت دارد. عکسهایی که فضای مثبت زیادی دارند بیننده را سردرگم می کنند.اما در مقابل عکسهایی که فضای منفی مناسبی دارند احساس آرامش را به بیننده منتقل می کنند.با استفاده از فضاهای منفی و مثبت عکس می توان مفاهیم و ایده های خود را به مخاطب انتقال داد.حجم فضاهای مثبت عکس بسته به عواملی مثل سایز سوژه و سایر عناصر، فاصله سوژه تا دوربین و فاصله کانونی لنز دارد. باقی گذاشتن فضای خالی زیاد و یا به عبارتی  فضای منفی در اطراف سوژه ی شما می تواند بسیار جذاب باشد. این روش حسی از سادگی و مینیمالیسم ایجاد می کند. مانند روش پر کردن کادر که نکته بعدی ماست، این شیوه هم به تمرکز بیننده بر روی سوژه اصلی کمک می کند.

19) سادگی و مینمالیستی

ترکیب‌های مینیمال یکی از بهترین راه‌ها برای گرفتن یک عکس زیبا می‌باشد. عکس‌های ساده معمولا زیباترین و جذاب‌ترین عکس‌ها می‌باشند. در این نوع تصاویر با استفاده از فضای خالی اطراف سوژه تمام تمرکز عکس را متوجه سوژه می‌کنید.

عکاسی مینیمالیستی به معنی خالی کردن صحنه از عناصر غیرضروری می‌باشد. در این نوع تصاویر فقط باید مهم‌ترین عناصر را در عکس داشته باشید. کلید تهیه تصاویر مینیمالیستی، سادگی می‌باشد. در این نوع عکاسی هرچه عناصر صحنه کمتر باشند، بهتر است.  استفاده از تصاویر آرام، متمرکز ساختن کادر در عناصر اصلی برای ایجاد ترکیبی بی نقص از ویژگی های این سبک از عکاسی است. در عکاسی مینیمالیست سادگی حرف اول را می زند.

20) رنگ های خاص

استفاده از رنگ به خودی خود یک ابزار ترکیب بندی عالی هست که خیلی از وقت ها نادیده گرفته می شود. تا حالا به این فکر کردید که چرا طلوع و غروب خورشید این قدر جذاب هست؟ شاید یکی از دلایل آن به وجود اومدن رنگ های خاص باشد. اگر دقیق تر بخواهیم بررسی کنیم بر می گرد به چرخه رنگ! چرخه رنگ که بر اساس رنگ های رنگین کمان تنظیم شده است : قرمز نارنجی زرد سبز آبی با استفاده از این چرخه رنگ فهمیدن ارتباط بین رنگهای مختلف آسان تر خواهد شد.به رنگ هایی که در چرخه ی رنگ مخالف هم هستند، رنگ های مکمل گفته می شود و معمولا اگر کنار هم دیگه باشند کادر جذابی رو به ما می دهند.

فکر میکنم دلیل جذابت رنگ های غروب واضح تر بشود قرار گیری دو رنگ مکمل نارنجی و آبی در کنار یکدیگر ! به عنوان عکاس، ما می توانیم به دنبال صحنه هایی که رنگ های مکمل وجود دارد.

پیشنهاد

هر عکاسی باید مطالعه درباره روانشناسی رنگ ها داشته باشد.

22 ) رعایت وزن

اولین تکنیکی که بررسی کردیم استفاده از قانون یک سوم بود بود. البته معنی این قانون این نبود که سوژه ی اصلی عکس را در یک طرف کادر در امتداد یکی از خطوط عمودی قرار بدیم و بقیه تصویر خالی باشد. گاهی اوقات این کار به عدم تعادل در صحنه منجر می شود. این می تواند نوعی تهی بودن را در بقیه کادر ایجاد برای رعایت وزن، می تونیم یک سوژه ثانویه ی کم اهمیت تر یا کوچکتر در طرف دیگر کادر قرار بدیم این کار بدون اینکه تمرکز از سوژه ی اصلی را خیلی کم کند، ترکیب بندی را متعادل خواهد کرد. بیشتر اوقات وجود یک المان ثانویه بر روی میز مجری برای ایجاد تعادل است.

پیشنهاد

گاهی اوقات برای نشان دادن مفهومی خاص، لازم است تعادل عکس حفظ نشود.

بشر هیچ زمانی این‌قدر به ابزارهای هنری نزدیک نبوده است؛ حداقل تابه‌حال هیچ غارنشینی با کاسه گل اُخرا در رختخواب، کشف نشده است.

پیشنهاد

لنزهای واید ابزاری استراتژیک برای عکاسان منظره، فضاهای شهری و معماری است.

لنزهای واید کمک می کنند خطوط همگرا بیشتر در عکسها دیده شوند و حس عمق را به خوبی القا کنند

اگر با مبایل عکاسی می کنید و قابلیت تغییر اندازه دیافراگم را ندارید، بعد از عکاسی نیز می‌توانید تاری بک‌گراند را به‌صورت افکت، با فتوشاپ به‌ عکس اضافه کنید.

24) نمایش سوژه در حرکت

می‌توانید از حرکت نیز برای القاء حس جهت استفاده کنید. هنگامی که دوربین را همراستا با جهت سوژه و دقیقا با سرعتی که سوژه دارد حرکت می‌دهید پس زمینه تار می‌شود اما سوژه نسبتا ثابت است. این کار باعث افزایش تنش بصری می‌شود و سوژه را از ترکیب جدا می‌‎کند. همچنین می‌توانید این تکنیک را برعکس هم انجام دهید و از آن برای نشان دادن حرکت استفاده کنید.

پیشنهاد :

وقتی یک سوژه متحرک را فریز و بکگراند را تار می‎‌کنید بهتر است کمی فضای جلوی سوژه خالی بماند.

این افکت در فتوشاپ هم قابل اجرا است.

 26) نشان دادن تعامل

پویایی در ترکیب بندی فراتر از محدوده‌ی حرکت فیزیکی است. تعامل بین سوژه‌های زنده یا ساخته‌ی دست انسان باعث خلق حس بودن در لحظه می‌شود. 

تعامل به روش‌ های مختلفی نشان داده می‌شود. ارتباط چشمی، حرکت واضح با یکدیگر یا در جهت مخالف یکدیگر، حرکت متحد یا متضاد و… همگی روش ‌هایی برای نشان دادن تعامل هستند. پیدا کردن روشی برای به تصویر کشیدن تعامل مثل حل یک معما است .

این مجسمه ها که بر روی پله های شهرداری تبریز قرار دارند برای القای حس یک مکالمه دو نفره طراحی‌ شده است.

27 ) فتوشاپ

قطعا داشتن یک برنامه نیمه حرفه ای روی موبایل یا  کامپیوتر شما ضروری است البته پیشنهاد من فتوشاپ است! در مورد تغییر کادر بندی و کراپ کردن می تواند خیلی مفید باشد ولی از طرفی می تواند به یک دشمن خطرناک هم تبدیل شود. به عنوان مثال، لحظاتی در عکاسی خیابانی یا مستند وجود دارد که در آن شما نمی توانید پس زمینه را کنترل کنید و ممکن است کمی کراپ کردن ضروری باشد. چیزهایی که باعث پرت شدن حواس بیننده از سوژه اصلی می‌شود مثل  تابلوهای خیابانی، افراد اضافی و یا ماشین‌های اضافه چیزهایی هستند که باید حذف شوند اما همیشه بر کراپ تکیه کردن شما را تنبل خواهد کرد. اگر مجبورید کراپ کنید، مطمئن شوید که عناصر در کادر هنوز با هم در تعادل هستند. برخی از عکاسان خبری بزرگ، هیچ وقت کراپ نمی کردند. ولی با همه تفاسیر به نظرم فتوشاپ کمک بزرگی در زمینه کادر بندی به هر عکاسی است و باید هر عکاسی کار با فتوشاپ را یاد بگیرید.

28) همه را دور بریزید

زمانی که ویدیو های و مقالات انگلیسی برای نوشتن این مقاله را مطالعه می کردم اکثر آنها اخرین نکته را گذاشته بودن برای اینکه همه این نکات رو دور بریزید! ولی واقعا اینجوری نیست اگر زمانی خواستید این قوانین رو بشکنید باید روی اونها تسلط کافی داشته باشید و بدانید چه چیزی را می شکنید!نظر من این نیست که خیلی به این قواعد پایبند باشید ولی یک عکاس حداقل بر روی این قوانین تسلط کافی را داشته باشد .

ترکیب بندی یک هنر و همچنین یک علم است. این موضوع چیزی نیست که بتوان، مثل رابطه بین دیافراگم و سرعت شاتر یا فهمیدن اثر لنز ، آن را آموزش داد.

خیلی ممنون این که این مقاله را مطالعه کردید اگر این مقاله برای شما جذاب بود احتمال خیلی زیاد شما عکاس خوبی خواهید شد کلی مقاله و آموزش دیگر را می توانید از سایت من دریافت کنید بی صبرانه منتظر نظرات شما در پایین این نوشته هستم.